Koyu akıyor zaman
Menzili kan denizi,
Filistinli bir anne,
Hiç kimse halini bilmesin diye
Kanıyor bir göze sessizliğinde,
Deprem dolanıyor dudaklarında
Genzinde sızı…
Menzili kan denizi,
Filistinli bir anne,
Hiç kimse halini bilmesin diye
Kanıyor bir göze sessizliğinde,
Deprem dolanıyor dudaklarında
Genzinde sızı…
Koyu akıyor zaman;
Ay derdest edilmiş gurbet ellerde
Sanki benzi solmuş grinin bile
Yavrusuna tutkun bir anne gibi
Telaşla kalkıyor Kızılderili
Kurtarmak üzere kötü ruhlardan
Dans ediyor ölümle…
Koyu akıyor zaman;
Annesine asi çocuklar gibi
Kalbi taş kesilmiş şövalyelerin
Elleri kan sızıyor.
Koyu akıyor zaman;
Bir yanım kan denizi
Öbür yanım hayatla saklambaç oynamakta;
Perdenin ardına saklanan rüzgâr,
Çık dışarı, gördüm seni.
Mehmet Taştan
