Eylül

Yüz görümü olmadan,
Açılmam dedi yaza,
Bir hayalin aslını
Üfleyip yaktı eylül. 

Hasret çekenler gibi
Kuruyup kadit oldu,
Sarılığa tutulmuş
Gözlerle baktı eylül.

Veda edene kadar
Kendini tuttu ama
Yollarda damla damla,
Eriyip aktı eylül. 

İpek bir fular gibi
Kayıp düştü sulara,
Ardında boynu bükük
Bir güz bıraktı eylül.

Mehmet Taştan